Het lijkt erop dat Javascript uitgeschakeld is.
Deze feature is noodzakelijk voor de website ervaring.

Hulp nodig?
Scroll naar beneden
Daniëlle Inostroza
Geplaatst 5 dagen geleden
RunTalks
Runtalks: De Marathon van Amsterdam
”Als ik aan de marathon denk komt er eerst een glimlach en voel ik dat mijn ogen gaan stralen…”


Maak kennis met Mark! Hij is sinds begin 2024 lid van The Athlete Club en heeft sindsdien een indrukwekkende transformatie doorgemaakt. Vanuit Oudkarspel rent hij inmiddels vier keer per week, naast zijn werk als video-consultant en zijn rol als vader van drie.

Wat begon als een persoonlijke belofte na een moeilijke periode, groeide uit tot een passie voor hardlopen, met als hoogtepunt zijn allereerste marathon: die van Amsterdam.

En dat is niet zomaar een marathon: de jubileumeditie van 2025 is met 30.000 deelnemers de grootste van Nederland ooit! Een historisch moment, en Mark staat er middenin.

In dit interview vertelt hij openhartig over zijn fysieke én mentale reis, de kracht van doelen stellen, en hoe TAC hem hielp zijn techniek en motivatie te versterken. Ook blikt hij vooruit op zijn volgende uitdaging… En ja, Michel’s stem in zijn hoofd tijdens het lopen? Die is er nog steeds. 😄
Laat je inspireren door Marks vastberadenheid, kwetsbaarheid en groei, en wie weet loop jij binnenkort ook een rondje met hem mee bij TAC!

Vertel, wanneer ben jij met hardlopen begonnen?

Ik ben pas eind Januari 2024 begonnen met hardlopen op 48-jarige leeftijd. Ik had wel eerder in mijn leven kleine pogingen gedaan uit mezelf met wat proeflessen in de gym of door zelf te gaan hardlopen, maar nooit doorgezet en ik kwam nooit verder dan een paar lessen sportschool of een paar kilometer hardlopen voordat ik het weer opgaf. Dat is nu wel anders: inmiddels ga ik 1-2x per week naar de gym en loop ik 4x in de week hard: klaar voor mijn eerste marathon.

“Ga ik die gevreesde muur tegenkomen, of blijft me die bespaard?”


Ja… het is bijna zover, je allereerste marathon! Wat gaat er door je heen als je daaraan denkt?

Als ik aan de marathon denk komt er eerst een glimlach en voel ik dat mijn ogen gaan stralen, want ik heb er vooral gewoon heel veel zin in.
Ik heb er lang naartoe geleefd en het was echt een doel dat ik voor ogen had. Het is vooral een bevestiging voor mezelf dat ik dit bereikt heb, want het is een lange weg geweest. Maar ook vol zenuwen natuurlijk. Mijn langste run dusver was ruim 35km, en dit is nog 7km langer. Lukt het me om volgens schema te lopen? Zal alles goed gaan met mijn gels en drinken? Hoe gaan die laatste 7km voelen? Ga ik die gevreesde muur tegenkomen, of blijft me die bespaard? Vragen die blijven spoken door mijn hoofd. Dat is het onbekende, en dat is spannend maar ook uitdagend tegelijk om gewoon te gaan en het te ervaren. Ik heb wel het vertrouwen dat ik hem uitloop en ik heb ook een tijd in mijn hoofd die ik wil lopen, maar ik ga er vooral bewust van genieten dat ik dit punt heb bereikt en van de ambiance van de marathon zelf.

Veel mensen dromen van het lopen van een marathon, maar jij dóet het gewoon. Wat was voor jou de reden of het moment dat je dacht: ik ga ervoor?

Hardlopen en de marathon zijn voor mij heel persoonlijk en onderdeel van mijn transformatie geworden. Toen ik begin met hardlopen in Januari 2024 woog ik bijna 100kg en met een lengte van 1.72 is dat gewoon veel te zwaar. Nadat mijn toenmalige relatie stukliep in December 2023 wist ik dat mijn roer radicaal om moest. Het was het (pijnlijke) ‘a ha’ moment waar ik besefte dat het zo niet meer kon. Dat dit het moment was om de keus te maken om het radicaal anders te doen en een andere weg in te slaan. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal, emotioneel, spiritueel en relationeel. Alles ging overhoop. Zaken vanuit mijn jeugd die mij hadden gevormd en die onbewust mijn leven sterk hadden beïnvloed, en waar ik onbewust al tientallen jaren voor was weggelopen en had weggestopt ging ik mee aan de slag. De negatieve energie van het stuklopen van de relatie keerde ik om in positieve energie in het werken aan mezelf. Ik maakte een lijst van alles dat ik anders wilde, en maakte een belofte aan mezelf dat ik daarmee aan de slag zou gaan.

“Ik mocht ook maar 2x per week hardlopen ivm mijn gewicht, maar het wakkerde wel aan dat ik naar een hoger doel wilde streven: de marathon.”


Instinctief wist ik dat lichamelijk transformatie aan de basis lag van waar ik ook op mentaal, emotioneel en zelfs spiritueel mee aan de slag moest. Naast therapieën en coaching op het mentale en emotionele vlak, moest ik ook fysiek aan de slag. Zonder echte ervaring hoe het fysieke aan te pakken, schreef ik me in bij sportschool Activ8 in Noord-Scharwoude voor personal training.
In de eerste officiële sessie vertelde ik Jesse (de personal trainer) dat hij me moest uitdagen en dat deed hij: hij zei dat ik in Mei van dat jaar de 5km of 10km zou gaan lopen van de Langedijker Run. Ik moest eerst wel even slikken. Vastberaden als ik was om verandering te forceren, nam ik het aan en vertelde hem dat ik voor de 10km zou gaan om mezelf onder druk te zetten. Als ik een uitdaging aan zou gaan, dan meteen maar goed ook.

Van een ‘couch potato’ van bijna 100kg naar 10km hardlopen 4 maanden later was geen gemakkelijke reis, maar de 10km volbracht ik, ondersteund door mijn zoon. Ik mocht ook maar 2x per week hardlopen ivm mijn gewicht, maar het wakkerde wel aan dat ik naar een hoger doel wilde streven: de marathon. Dat verlangen kwam vanzelf. Na mijn eerste wedstrijd in mei 2024 ben ik niet meer gestopt met hardlopen en is meer en meer een onderdeel geworden van mijn dagelijks leven. Ik ben nu 25kg lichter, de afstanden worden langer, de trainingen intensiever en mijn interesse in hardlopen blijft groeien.
Nu zelfs zodanig dat ik me al heb ingeschreven voor mijn 2e marathon in Maart 2026, en het mijn doel is om in de 2e helft van 2026 mijn eerste ultra marathon te gaan lopen.


“Hardlopen - en zeker trainen voor een marathon - gaat veel verder dan alleen maar het hardlopen zelf.”


Wat is voor jou het mooiste of meest leerzame moment geweest tijdens je trainingen?

Dat zijn er zoveel. Hardlopen en trainen voor de marathon is een leerschool. Zowel het positieve door het behalen van bepaalde doelen, tijden of afstanden, als ook negatieve met blessures of bijvoorbeeld het vechten met jezelf als je geen zin hebt om hard te lopen of het buiten nat en koud is. Maar het bijzondere is dat elke negatief moment altijd een positief vervolg heeft omdat je er wat van geleerd hebt of je een overwinning op jezelf hebt behaald. Maar de mooiste momenten zijn voor mij eigenlijk de meest simpele. Dat is het gevoel te hebben gehad dat je heerlijk loopt en waar je voelt dat alles klopt. Dat je er plezier in hebt en van kan genieten. Het is een moeilijk gevoel om uit te leggen. Alleen als je zelf hardloopt weet je denk ik wat dat gevoel is. Overall heeft het hardlopen en trainen voor de marathon mij heel veel gebracht. Niet alleen fysiek maar ook mentaal, emotioneel en zelfs spiritueel. Hardlopen - en zeker trainen voor een marathon - gaat veel verder dan alleen maar het hardlopen zelf.

“In mijn eigen loopjes hoor ik Michel nog steeds roepen in mijn gedachten dat ik rechterop moet lopen en op mijn houding moet letten terwijl ik loop…”


Wat betekent The Athlete Club voor jou in dit proces?

TAC is zeker een aanjager geweest voor de marathon en ik heb veel geleerd gedurende de trainingen. Ik kwam in aanraking met TAC toen ik merkte dat ik meer aan mijn looptechniek wilde gaan doen.
Ik maakte kennis met TAC via een benefiet event op het strand, waarna ik door een aantal van de groep meteen werd uitgenodigd voor een kop koffie in de strandtent na de run. Dat trok me meteen aan bij de TAC. Het community- en runningsgevoel bij iedereen.

In mijn eigen loopjes hoor ik Michel nog steeds roepen in mijn gedachten dat ik rechterop moet lopen en op mijn houding moet letten terwijl ik loop
(Mark, ik denk wij allemaal…).
Het zijn de stille reminders die blijven hangen maar waardoor ik beter loop. En het zijn de kleine dingen die het doen: of het nou de trainingen zijn en gewoon te kunnen praten over hardlopen met anderen terwijl je hardloopt, het stellen van vragen aan Michel of via de groepsapp zoals ik bijvoorbeeld advies vroeg over het aanschaffen van een running vest, aankomende races die worden gedeeld, of het volgen van mensen in de groep op Strava of via social media. Het draagt allemaal bij aan het community gevoel terwijl je ook nog dingen leert en je blijft uitdagen.

“Je leert vertrouwen dat ‘geen zin hebben’ niets anders is dan een mind game…”


Hoe houd jij je motivatie hoog tijdens het trainen voor zo’n lang doel als een marathon?

Voor mij is het denk ik anders omdat het ook een mijlpaal is in mijn algehele transformatie. Ik wilde echt die marathon lopen en heb mezelf eraan gecommitteerd. Als je dat doel helder hebt en echt wil bereiken heb je per definitie al meer drive om motivatie vast te houden denk ik.

Ik heb ook het voordeel dat ik veel thuis werk en daardoor de vrijheid heb om wat flexibeler te zijn in wanneer ik hardloop. Dat helpt denk ik al wel, omdat ik soms een bui kan afwachten, kan hardlopen zonder tijdsdruk en veel meer overdag kan hardlopen. Dat maakt het denk ik ook iets makkelijker als het gaat om motivatie.
Maar ook ik heb soms geen zin. Mijn ervaring is wel dat ook al heb je geen zin dat al je de beslissing maakt om toch naar boven te gaan om je om te kleden en begint met hardlopen de knop omgaat en dat je altijd met een goed gevoel terugkijkt daarna.
Je leert vertrouwen dat ‘geen zin hebben’ niets anders is dan een mind game en het een kwestie is van gewoon doen, wat je jezelf ook voorhoudt. Dat is denk ik ook gewoon een proces waar je doorheen moet. Een doel en schema hebben en volgen helpt enorm, omdat je jezelf daaraan kan houden. Voor mij komt de echte test hiervoor pas als ik ga trainen voor mijn tweede marathon denk ik omdat het niet meer zo’n mijlpaal is als de eerste. Dus zelfs met de tweede marathon blijft het een leerschool voor mij.

“Uiteindelijk kijk ik uit naar het inlossen van de belofte naar mezelf dat ik deze marathon zou lopen en het behalen van deze mijlpaal in mijn transformatie.”


De marathon van Amsterdam heeft iets magisch. Waar kijk je het meest naar uit?

Voor mij eigenlijk drie onderdelen. De start vanwege de spanning, de vibe van de start zelf met zoveel anderen, het starten van de enorme uitdaging en als het begin voor het behalen van dit doel. Het stuk vanaf 35km tot het einde omdat dit voor mij nog onbekend terrein is, van hoe mijn lichaam gaat reageren, hoe dat zal voelen en in hoeverre ik mezelf tegen ga komen. Last but not least de finish met de ambiance in het stadion, de laatste meters die je aflegt in het stadion en het behalen van de finish en daarmee het doel van het hardlopen van een marathon.
Uiteindelijk kijk ik uit naar het inlossen van de belofte naar mezelf dat ik deze marathon zou lopen en het behalen van deze mijlpaal in mijn transformatie.

Wat zou je willen dat anderen onthouden van jouw marathonreis?

Dat iedereen een marathon kan lopen als je het (echt) wilt. Ongeacht waar je begint en op welke leeftijd. Dat hardlopen en zeker een voorbereiding op een marathon veel over jezelf leert en je positief zal veranderen, en zeker niet alleen fysiek. Voor mij begon het trainen van de marathon voor het lopen van de marathon als einddoel, maar inmiddels is het niets anders dan een tussendoel voor wat er nog komen gaat. Hardlopen is voor mij meer geworden dan alleen maar ‘het beoefenen van een sport’. Je bent (positief) gewaarschuwd!😄






We wensen je ontzettend veel succes met je allereerste marathon, Mark, en wat voor één! De grootste van Nederland, en jij staat aan de start. We hopen je snel weer te zien bij een training of community run, waar je ongetwijfeld weer anderen inspireert met jouw verhaal (en je strakke loopstijl 😉).

Benieuwd hoe Mark zijn marathon zal gaan, volg hem via Strava (Mark de Jong) of Insta (markdj76) of spreek hem aan bij TAC.

Thanks Mark, voor je eerlijke, krachtige en inspirerende verhaal!

Ga terug