Hardlopen met hartstocht

“We leerden elkaar ruim drie jaar geleden kennen en al snel kwam Hans met het idee om samen een Safari Run op de Veluwe te doen”

Voor onze TACleten Caroline (53) en Hans (50) is hardlopen meer dan alleen een sport—het bracht hen samen! Caroline begon in 2018 met hardlopen als onderdeel van haar revalidatie, terwijl Hans in 2017 werd uitgedaagd voor zijn eerste wedstrijd. Inmiddels zijn ze niet alleen trainingsmaatjes, maar ook een stel dat elkaar motiveert, steunt en samen talloze kilometers maakt.

Op Valentijnsdag delen ze hun inspirerende verhaal over liefde, doorzettingsvermogen en de kracht van samen trainen. Benieuwd hoe hardlopen hun band versterkt? Lees snel verder!

Hoe begon jullie gezamenlijke hardloopverhaal?


Caroline: “We leerden elkaar ruim drie jaar geleden kennen en al snel kwam Hans met het idee om samen een Safari Run op de Veluwe te doen. Dat betekende vroeg opstaan, naar Arnhem rijden en bij zonsopkomst 15 km door de Veluwezoom rennen om wild te spotten. Een onvergetelijke ervaring! De vonk sloeg pas maanden later over, maar we ontdekten al snel dat we allebei gek genoeg waren om bijvoorbeeld de trap bij het Bezoekerscentrum in Schoorl niet één, maar twee keer te nemen tijdens een halve marathon—alleen om tóch op 21,1 km uit te komen. Pfoeh!”

Hans: “Ik weet nog goed dat we voor het eerst 30 kilometer samen gingen lopen. Caroline had me gewaarschuwd dat ze geen grote prater was tijdens het rennen en dat het waarschijnlijk een stille run zou worden. Nou, dat heb ik geweten! Mijn oren tuuterden de volgende dag nog na.”

Wat is jullie favoriete moment tijdens een gezamenlijke run?

Hans: “Er is niet een bepaald favoriet moment. Het feit dat we samen zijn, dat we samen lopen en gezellig kunnen praten over van alles en nog niets, is al fijn genoeg”.
Caroline: “Bij een marathon is de finish natuurlijk wel een heel bijzonder moment”.

Hebben jullie dezelfde routine voor een run, of is die heel verschillend?

Hans: “Ik kom wat trager op gang dan Caroline. Eerst een bakkie koffie, anders begint mijn run niet. Ik drink sowieso meer dan zij voor een loop.”
Caroline: “Ja, maar als ik te veel drink, moet ik onderweg steeds plassen, en daar zit ik niet op te wachten, haha!”
Hans: “Tja, als man is dat toch wat makkelijker…”
Caroline: “Ik heb al een paar keer de tip van een plastuit gekregen, maar serieus—waar laat je dat ding ná gebruik?

“Onze relatie is door al dat samen hardlopen alleen maar sterker geworden. Tijdens lange duurlopen kom je jezelf soms flink tegen.”

Hoe heeft jullie relatie zich ontwikkeld door samen te hardlopen en grote doelen, zoals een marathon, te behalen?


Caroline: “Onze relatie is door al dat samen hardlopen alleen maar sterker geworden. Tijdens lange duurlopen kom je jezelf soms flink tegen, en dan is het geweldig om te merken dat we elkaar kunnen steunen op de moeilijke momenten én samen kunnen genieten van de mooie.”
Hans: “En we hebben vooral veel tijd om ongestoord te kletsen. Dat geeft echt een diepere laag aan onze relatie—al is het niet altijd serieus, gelukkig!”
Caroline: “Nee, want we kunnen ook heerlijk gek doen. Zo liepen we ooit in de stromende regen en probeerden we eerst nog netjes de plassen te ontwijken... totdat Hans er vol doorheen stampte en we elkaar vervolgens expres gingen natspetteren. Echt zo’n moment waarop je alleen maar kunt lachen.”
Hans: “Al vrij vroeg in onze relatie besloten we om samen de Berlijn Marathon te lopen. Door deze reis met alles wat erbij komt kijken qua trainingen en de reis zelf, ga je een bepaalde commitment aan en dat heeft onze relatie verdiept en versterkt. We hebben deze marathon helemaal samen op gelopen en daarmee ook alle hoogtepunten en dieptepunten samen beleefd.”
Caroline: “We hebben er twee foto’s van die alles samenvatten: op de eerste, rond de 40 km, zien we er compleet gesloopt uit. Op de tweede, nét iets later, zien we een camera in een hoogwerker en zwaaien we als een stel idioten vrolijk naar boven. Voor mij zijn deze 2 beelden typerend voor hoe we de marathon samen hebben gelopen en beleefd!”

Hoe motiveer je elkaar op dagen dat een van jullie géén zin heeft om te trainen?
Hebben jullie een geheime truc, of werkt een beetje plagerij ook?


Hans: “Geheime truc? Nee joh, we gaan gewoon! En plagen doe ik altijd wel.”
Caroline: “We zijn allebei een beetje autistisch, ha, ha. Afspraak is afspraak. Staat er een training gepland, dan gaan we—weer of geen weer. Ik denk dat ik iets vaker geen zin heb dan Hans, maar meestal houd ik dat voor me of zeg ik het pas achteraf. De keren dat ik geen zin heb om te lopen, is meestal wanneer ik alleen ga lopen. Dan is het toch wat moeilijker om de deur uit te stappen dan wanneer je samen gaat.

Het scheelt denk ik dat we allebei al veel liepen voor we elkaar leerden kennen. Het lopen doen we voor onszelf, niet voor elkaar. Dus we zijn niet afhankelijk van elkaar of we wel of niet gaan. Als de een echt geen zin heeft, zal de ander zeer waarschijnlijk wel gewoon gaan. Dit is nog niet echt voor gekomen.”
 

“Ik ben trots op Caroline als ik zie met hoeveel plezier en enthousiasme ze loopt.”

Caroline, een vraag voor jou:
Waar ben jij het meest trots op bij Hans, als het gaat om hardlopen?


Klinkt misschien een beetje gek, maar ik denk op zijn allereerste marathon. Toen waren we nog geen stel, maar leefde ik op een afstandje wel mee. Zijn training was verre van optimaal door omstandigheden (oa Corona), het was ineens ontzettend warm en Hans ging op zijn Hans veel te snel van start. Hij kreeg het heel erg zwaar en heeft het op karakter toch uit weten te lopen. Daar heb ik veel respect voor. Dat respect groeide toen ik een paar maanden later mijn eerste marathon liep en zelf voelde hoe ontzettend ver die afstand is!

Tuurlijk Hans, deze ook voor jou:
Waar ben jij het meest trots op bij Caroline, als het gaat om hardlopen?

Waar ik het meest trots op ben bij Caroline, is dat ze in 2017 met haar benen in het gips zat door de diagnose dystrofie. Met het vooruitzicht dat ze waarschijnlijk altijd moeite zou hebben met lopen en bijna zeker nooit zou kunnen hardlopen. Ze is in januari ’18 een revalidatietraject ingegaan met als doel weer normaal te kunnen gaan wandelen. De revalidatiearts zag al snel dat Caroline weer zou kunnen gaan hardlopen. Dit kon ze bijna niet geloven, maar na twee en halve week in de revalidatie begon haar hardlooptraining. Haar eerste doel? Vijf kilometer rennen. Vijf maanden later was dat een feit.
Sindsdien heeft ze niet stilgezeten. In 2020 liep ze haar eerste virtuele 5 km-wedstrijd en in 2022 verpulverde ze haar PR met 24:43. Inmiddels heeft ze vier marathons voltooid en tijdens de Halve van Texel finishte ze als 9e in haar categorie, dus dat ze niet snel is, mag ze van mij niet meer zeggen.

Ik ben trots op Caroline als ik zie met hoeveel plezier en enthousiasme ze loopt. Een sterke loper met verschrikkelijk veel doorzettingsvermogen en de mogelijkheid om op elke loop nog een eindsprintje er uit te peuren!

“Dan hebben we af en toe even oogcontact en een kneepje in de hand. Gewoon weten dat ze in de buurt is, is goud waard.”

Wat betekent het voor jullie om samen te trainen?

Hans: Ik vind het heerlijk om met mijn lief te mogen lopen. Tijdens de lange lopen op zondag kunnen we onze week doornemen en alles wat er ter sprake komt, zonder dat we gestoord worden door kinderen en andere afleidingen, kunnen bespreken. Met de trainingen van The Athlete Club lopen we samen heen en terug vanuit mijn huis maar lopen we ons eigen programma tijdens de training. Dan hebben we af en toe even oogcontact en een kneepje in de hand. Gewoon weten dat ze in de buurt is, is goud waard.
Caroline: Ik was gewend om alleen te lopen en dat vond ik best heel prettig. Gewoon verstand op nul en blik op oneindig. Even alle zorgen loslaten en gewoon rennen.Maar samenlopen met Hans is heel gezellig en geeft zoveel meer extra. Zoals al eerder gezegd is zeker de lange loop op zondag, echt tijd voor elkaar. Heel waardevol. Afgelopen zomer gingen we samen op vakantie en Hans zijn jongens waren mee. Heel gezellig. Natuurlijk wilden we ook hardlopen en hebben we een paar mooie runs in prachtige natuur kunnen lopen. Hoogtepunt was een 30km loop wat voelde als sightseeing, daar hebben we enorm van genoten. De jongens vonden het prima dat we even weg waren en daarna was er weer tijd voor hen.

Wat is jullie ultieme doel als hardloopkoppel, trainen jullie nu speciaal ergens voor?

Caroline: Om zeker tot ons 90ste samen te kunnen hardlopen en het liefst ook nog daarna. Mijn 86 jarige vader loopt ook nog steeds en ik ben hier super trots op! Het geeft zoveel gezondheidsvoordelen, dat is motivatie genoeg.
Hans: Ik sluit me hier volledig bij aan. Het lijkt me heerlijk om een paar mooie loopreizen te kunnen doen, ooit op alle continenten! Maar met nog 40 hardloopjaren te gaan, hebben we alle tijd.
Caroline: Op dit moment ligt marathon nummer 5 in het verschiet. We gaan op 13 april namelijk de Marathon de Paris lopen. En net als we in Berlijn hebben gedaan, willen we bij deze marathon samen op gaan. Samen genieten van de stad, toeschouwers en het evenement zelf.
Hans: In Berlijn hadden we exact dezelfde tijd gelopen en het lijkt ons mooi om dit kunststukje te gaan herhalen in Parijs. Deze keer gaan we niet voor een PR. Genieten staat voor nu als prioriteit nummer 1.
Caroline: En we hebben er een goed doel aan de marathon gekoppeld. We zamelen nu geld in voor KIKA. Het is erg leuk om voor een goed doel te lopen. Het geeft net een stukje meer motivatie en een specialer gevoel. We schrijven hiervoor elke week een blog over onze hardloop avonturen in de training en alles wat erbij komt kijken.




Het is leuk om zo’n groot doel als een marathon te hebben, maar je hoeft natuurlijk helemaal geen grote doelen te hebben om toch lekker te kunnen genieten van hardlopen. Wat we andere lopers graag mee willen geven is dat het belangrijk is om je niet te vergelijken met anderen. Je kunt je wel laten inspireren door anderen, maar niet gaan vergelijken. Ieder loopt op zijn eigen niveau en met zijn eigen uitdagingen. Het feit dat je loopt is al fantastisch.

Wil je Caroline en Hans volgen om te zien of ze tot hun 90ste samen hardlopen en alle continenten afgaan 😉? Ze zijn te vinden op Strava, Insta (hans_r74), Facebook en natuurlijk de trainingen van The Athlete Club in Heerhugowaard.

Daarnaast kun je hen supporten via: DEZE LINK (1)

en hun verhalen lezen via: DEZE LINK (2)