Ons lichaam beschikt over een zenuwstelsel dat veel functies van ons lichaam automatisch aanstuurt zonder dat wij daar bewust bij nadenken. Denk hierbij aan je hartslag, ademhaling, ontlasting, zweten en de spijsvertering, etc. Dit zenuwstelsel noemen we ook wel het autonome zenuwstelsel. Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee delen: de sympaticus (gaspedaal) en de parasympaticus (rempedaal).

De Sympaticus

Bij het activeren van de sympaticus (gaspedaal) gaat de ademhaling sneller, je hartslag gaat omhoog, de doorbloeding stagneert en de spijsvertering staat stil. Er komt adrenaline vrij met als doel om pijn en vermoeidheid, tijdelijk, niet of minder te voelen. Dit systeem is zinvol in gevaarlijke situaties omdat je dan sneller en beter kunt reageren. Een veel gebruikt voorbeeld is de leeuw die opeens uit de bosjes springt, je schrikt en krijgt direct de energie die nodig is om te vluchten. Als je op weer in veiligheid bent dan zal je parasympaticus worden geactiveerd om je lichaam weer in een staat van rust te brengen.

De sympaticus wordt ook geactiveerd bij stress, verdriet, trauma’s, etc. Deze oorzaken kunnen veel langer aanhouden waardoor de sympaticus te lang geactiveerd wordt zonder dat het de kans krijgt om te herstellen. Je lichaam brand hierdoor steeds verder op. Onderzoek laat zien dat bij veel mensen met Burn-Out, chronische vermoeidheidssyndroom, en soortgelijke klachten de sympaticus overuren draait. Het lichaam drukt continue het gaspedaal in en krijgt geen gelegenheid om zich te herstellen.

De Parasympaticus

Het is dus tijd om de parasympaticus te activeren. Tijd om op de rem te trappen. Maar hoe doe je dat? Hiervoor zijn verschillende manieren. Bijvoorbeeld het bewuster worden van je ademhaling of meditatie. Maar ook matig intensieve inspanning zoals wandelen en hardlopen.

En dat hardlopen is onze manier om de parasympaticus te activeren.

Hardlopen met de rem erop.

De meeste hardlopers denken bij hardlopen aan het verbeteren van persoonlijke records of steeds sneller en verder hardlopen. Winnen in wedstrijden van andere lopers of winnen van jezelf. De intensiteit en de spanning waarmee gelopen wordt is dusdanig hoog dat de sympaticus weer actief zal worden. Je trapt weer op het gaspedaal terwijl je juist op je rempedaal zou moeten trappen.

Het doel is tenslotte matig intensieve inspanning om je parasympaticus te activeren en je lichaam weer tot rust te brengen.

Het is dus van belang dat je met een lage hartslag gaat hardlopen. Hardlopers met een hartslagmeter kunnen eenvoudig de hartslag in de gaten houden. Zorg ervoor dat je hartslag tijdens het hardlopen tussen de -60 tot -90 slagen onder je maximale hartslag blijft. Als je merkt dat je dan bijna moet gaan wandelen. Dan ga je lekker wandelen! Het doel is tenslotte matig intensieve inspanning om je parasympaticus te activeren en je lichaam weer tot rust te brengen.